ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ
Η εταιρία πολιτιστικών υποθέσεων ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ ιδρύθηκε στην Αθήνα το 2002 ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός. Το ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ αποτελείται από μια ομάδα καλλιτεχνών καθώς και από ανθρώπους που εργάζονται στον κοινωνικό και εκπαιδευτικό τομέα. Σκοπός της ομάδας είναι να αναπτύξει, να παράγει και να παρουσιάσει καλλιτεχνικές εκθέσεις και παραστάσεις καθώς και να οργανώσει σεμινάρια και έργα κοινωνικού περιεχομένου σε συνδυασμό με την καλλιτεχνική δημιουργία και έκφραση στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε συνεργασία με άλλους καλλιτεχνικούς οργανισμούς. Το ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ διευθύνεται από την εικαστικό Dr. Γεωργία (Maggy) Τουλιάτου και τον χορογράφο, video artist Κοσμά Κοσμόπουλο.
Koσμάς Κοσμόπουλος
Σπούδασε γερμανική φιλολογία, ιστορία της τέχνης, θεατρολογία, εφαρμογές βίντεο και πολυμέσων (Βερολίνο), χορό, χορογραφία (Βρυξέλλες, απόφοιτος P.A.R.T.S/ 1η γενιά) και διοίκηση πολιτιστικών υποθέσεων (Μaster/ Πανεπιστήμιο της Βασιλείας).Συνεργάστηκε ως Performer μεταξύ άλλων με τους Robert Wilson, Felix Ruckert, David Hernandez, Jan Ritsema, Tom Plischke, Randy Warsaw, Gisela Rocha, Susanne Mueller-Nelson και στην Ελλάδα το 2010 με την Μαριέλα Νέστορα (Υelp).
Του έχουν απονείμει διάφορα βραβεία, υποτροφίες και διακρίσεις (P.A.R.T.S./ Kaleidoscope, ευρωπαϊκό πρόγραμμα πολιτιστικών επιχορηγήσεων, SIWIC 2 / Ζυρίχη; Αrbeitsstipendium fur Videotanz vom Berliner Kultursenat; Choreography Contest MASDANZA/Canary Islands). Ως καλλιτεχνικός διευθυντής της ομάδας ALKYONIS(1998-2002), την οποία ίδρυσε στις Βρυξέλλες, παρουσίασε χοροθεατρικές δουλειές του σε πολλά φεστιβάλ της Ευρώπης.
Ο Κοσμάς διδάσκει περιοδικά χορό, αυτοσχεδιασμό, χορογραφία, βίντεο, και performance από το 1997 στην Ελλάδα, Γερμανία, Ελβετία και στο Βέλγιο ( μεταξύ άλλων π.χ. ως προσκεκλημένος καθηγητής στο ΚΗL, την Ανώτερη Σχολή Καλών Τεχνών στο Genk του Βελγίου και ως δάσκαλος κίνησης και Street Dance στο δημοτικό σχολείο Anna-Lindh του Βερολίνου). Είναι επηρεασμένος από διάφορες τεχνικές όπως Release, Physical Theatre, Butoh, Alexander Technique, Yoga, Street Dance, Kickboxing κ.α. Τον ενδιαφέρει η διαδραστικότητα στις παραστατικές τέχνες, που έγκειται στα σύνορα μεταξύ υποκριτικής, χορευτικής ή μουσικής έκφρασης σε συνδυασμό με μορφές έκφρασης από το χώρο των εικαστικών τεχνών και αναζητεί την εκτενή συνεργασία με άλλους καλλιτέχνες. Aπό το 2002 διευθύνει μαζί με την Gm Tουλιάτου την διεπιστημονική καλλιτεχνική ομάδα ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ με έδρα την Αθήνα. Δουλειές του ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ έχουν παρουσιαστεί σε πολλά φεστιβάλ και εκθέσεις στο εξωτερικό και στην Ελλάδα.
Αντώνης Πι (Αντώνης Παλάσκας)
Kυκλοφόρησε τα πρώτα του album ως μέλος του συγκροτήματος Στέρεο Νόβα. Είναι συνθέτης σύγχρονης ηλεκτρονικής μουσικής και το 2008 ολοκλήρωσε το Μaster (ΜΑ) Computer Music στο Εθνικό Πανεπιστήμιο Ιρλανδίας. Έχει γράψει μουσική για ταινίες μικρού μήκους, video installation και animation. Σημαντικό μέρος της δουλειάς του αποτελεί η μουσική σύνθεση και Live performances για παραστάσεις σύγχρονου χορού. Οι πιο πρόσφατες συνεργασίες του είναι με τις ομάδες χορού Griffon, Lemurius, Landscape και Smack. Πολλές από τις συνθέσεις του έχουν λάβει μέρος σε Φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Γεωργία Μαγδαληνή Τουλιάτου (Gm Τουλιάτου)
Γεννήθηκε στην Αθήνα, σπούδασε ζωγραφική στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών/Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΒΑ), σημειολογία stills και video στο Wimbledon School of Art / University of the Arts London, UK (MA & PhD). Η δουλειά της ενδιαφέρεται για την διατύπωση των προστατευτικών αφηγήσεων (narratives of protective fiction) και τη λειτουργία της μνήμης που υποστηρίζει την δημιουργία τους (counter-memory). Κείμενα της βρίσκονται σε British Library, London, UK και London Film Institute, UK, Tμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, ΠΘ, stills και video projects βρίσκονται σε Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, Συλλογή Δάκη Ιωάννου, Αθήνα, British Library, London, UK, London Film Institute, UK, Museum of Contemporary Art of Baltimore, Maryland, US, Institute of Contemporary Arts, Seoul, Korea, ZAIM, Yokohama, Tokyo-Posttheater Japan και Institute for Contemporary Arts, Moscow, Russia.
«Απαγκίστρωση» (Detachment)
Η περφορμανς παρουσιάζει έξι χαρακτήρες που προσπαθούν να «απαγκιστρωθούν». Τα πρόσωπά τους είναι καλυμμένα. Προσπαθούν να τα προστατέψουν; Κρύβονται από κάτι; Επικοινωνούν, επαναλαμβάνουν και ταυτόχρονα παραιτούνται της επαναληπτικότητας των συνηθειών τους. Είναι όμως εφικτή η απόδραση από τις προδιαγεγραμμένες κατευθύνσεις; Λεκτικές και κινητικές πληροφορίες υιοθετούνται, αφομοιώνονται ή απλώς αντιγράφονται. Η ατομικότητα παραμένει έντονη ακόμη και σε στιγμές συνόλου. Πρόκειται όμως για μια «απαγκίστρωση» ατομική ή συλλογική; Το βασικό ερώτημα που τίθεται αφορά το πόσο διατεθειμένοι είμαστε να εγκαταλείψουμε ένα μέρος του εαυτού μας, προκειμένου να εξελιχθούμε και να δημιουργήσουμε νέες συνθήκες και αναφορές. Η «απαγκίστρωσή» μας αποτελεί την προϋπόθεση για ένα τέτοιου είδους εγχείρημα. Η επίτευξη του, πραγματική ή πλασματική, αποτελεί μια αφετηρία.
Η λέξη «απαγκίστρωση» χρησιμοποιήθηκε ως όρος, την άνοιξη του 2012, στον πολιτικό χώρο για να επισημάνει την αναγκαιότητα απεξάρτησης της Ελλάδας από τον εξωτερικό δανεισμό. Όμως, πόσο εύκολη είναι η αποδέσμευση από τις κυρίαρχες δομές; Είναι απλή η εγκατάλειψη παγιωμένων αντιλήψεων και συνηθειών;
Συμμετέχει στο Athens Fringe Live με το:
Απαγκίστρωση (Detachment)
Η περφόρμανς παρουσιάζει έξι χαρακτήρες που προσπαθούν να «απαγκιστρωθούν». Τα πρόσωπά τους είναι καλυμμένα. Προσπαθούν να τα προστατέψουν; Κρύβονται από κάτι; Επικοινωνούν, επαναλαμβάνουν και ταυτόχρονα παραιτούνται της επαναληπτικότητας των συνηθειών τους. Είναι όμως εφικτή η απόδραση από τις προδιαγεγραμμένες κατευθύνσεις; Λεκτικές και κινητικές πληροφορίες υιοθετούνται, αφομοιώνονται ή απλώς αντιγράφονται. Η ατομικότητα παραμένει έντονη ακόμη και σε στιγμές συνόλου. Πρόκειται όμως για μια «απαγκίστρωση» ατομική ή συλλογική; Το βασικό ερώτημα που τίθεται αφορά το πόσο διατεθειμένοι είμαστε να εγκαταλείψουμε ένα μέρος του εαυτού μας, προκειμένου να εξελιχθούμε και να δημιουργήσουμε νέες συνθήκες και αναφορές. Η «απαγκίστρωσή» μας αποτελεί την προϋπόθεση για ένα τέτοιου είδους εγχείρημα. Η επίτευξη του, πραγματική ή πλασματική, αποτελεί μια αφετηρία.
Η λέξη «απαγκίστρωση» χρησιμοποιήθηκε ως όρος, την άνοιξη του 2012, στον πολιτικό χώρο για να επισημάνει την αναγκαιότητα απεξάρτησης της Ελλάδας από τον εξωτερικό δανεισμό. Όμως, πόσο εύκολη είναι η αποδέσμευση από τις κυρίαρχες δομές; Είναι απλή η εγκατάλειψη παγιωμένων αντιλήψεων και συνηθειών;
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το έργο ακολουθήστε παρακαλώ τους παρακάτω συνδέσμους:
_ Απόσπασμα από τις πρόβες του έργου:
_ Φωτογραφίες από τις πρόβες του έργου:
https://www.dropbox.com/sh/txi2ppscpe7lfwm/XuqLvIeOhd
_ Βιντεοσκοπήσεις αρχείου, χωρίς μοντάζ και close-up των δύο ανοιχτών για το κοινό παρουσιάσεων του έργου «Απαγκίστρωση», που έγιναν την Πέμπτη 4. και την Παρασκευή 5. Οκτωβρίου 2012 στο Studio Κινητήρας στην Αθήνα. (Ίσως χρειαστεί πρώτα να κατεβάσετε τα αρχεία με το βίντεο, έτσι ώστε μετά να τα ανοίξετε / παίξετε με έναν mpg4-player):
https://dl.dropbox.com/u/20342691/Detachment/Day01.mp4
https://dl.dropbox.com/u/20342691/Detachment/Day2.mp4
Συντελεστές
Χορογραφία, Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Κοσμάς Κοσμόπουλος
Εικαστική Επιμέλεια (βίντεο, σκηνικά, κοστούμια, φώτα): Gm Τουλιάτου
Πρωτότυπη Μουσική: Αντώνης Παλάσκας
Ερμηνέυουν: Έλλη Αβραάμ-Ρέπα, Χριστίνα Γαζή, Μαρία Κανδυλάκη, Μαριανίκη Παγώνη, Γιάννης Στέφος και Ίρις (κείμενο)
Παραγωγή: Λούνα Παρκ
Με την υποστήριξη: Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Δέσποινας Γρηγοριάδου, Perfect Massin, Dance Studio MAGMA, sampi.gr και Weinmeisterhaus/ Berlin