Maria Micha

«Η ΩΡΑΙΑ ΚΟΙΙΜΩΜΕΝΗ»

και ντόπια…τόπια ή τοπία

Ήταν μια φορά και έναν καιρό δεν ήταν καρό δεν ήταν φουρό μα ούτε και πουρό . Πάντως το σίγουρο είναι ότι βρέθηκε σε αυτόν τον καιρό τον άκαιρο η ωραία μας κοιμωμένη αλλά η ίδια ήταν παντός καιρού. Πώς βρέθηκε λοιπόν η κοπέλα μας να κοιμάται αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο σιγά μην μπλέξουμε τώρα τις ενορίες!!! Το αποτέλεσμα ,μη τετελεσμένο και καθώς είθισται σε τοιαύτες περιπτώσεις που αδυνατείς να ενδώσεις, είναι ότι μια κακιά πάντα χρειάζεται ένας κακός στην ιστορία έτσι για λίγο σασπένς, που είχαμε μείνει ά ναι, ότι η κακιά μάγισσα τόσο πολύ την φθονούσε που την καταράστηκε να κοιμάται. Δεν είμαι αντίθετη του ύπνου γιατί είναι αναζωογονητικός αλλά εδώ μιλάμε για κανονικό κώμα, αιώνιο δεν ξέρω…αν και με τις τελευταίες εξελίξεις τρόπον τινά μάλλον θα την έβγαζε καθαρή, αλλά να που η κλασσική επέμβαση κατά το παραδοσιακό παραμύθι της το χάλασε και τσουπ εκεί που τελοςπάντων το κορίτσι μας κοιμόταν του καλού καιρού , να σου και ένας πρίγκηπας που άκουσε αυτήν την παράξενη ιστορία και θέλησε να επισκεφθεί το κάστρο. Θές το ότι το κάστρο δεν δεχόταν αρκετές επισκέψεις, θές ότι ευτυχώς δεν προέκυπταν προβλήματα γραφειοκρατίας και άλλα παρεμφερή όρεξη να ‘χουμε να λέμε και να γράφουμε, το σίγουρο ήταν ότι ο πατέρας της ήταν καταστεναχωρημένος, γερασμένος πιά να περιμένει μήπως αλλάξει η κατάσταση της νεαράς, εμφανίζεται από το πουθενά ένας νεαρός γοητευμένος μα και περίεργος για την όλη υπόθεση αλλά δεν ήταν ο μοναδικός, ούτε στο γραφείο πρωτοκόλλου τέτοια κινητικότης, από κεί που ήταν απόμερο το μέρος ξαφνικά γέμισε από διαφόρων ειδών περίεργους κατασκηνωτές, μάλιστα είχαν στήσει και αντίσκηνο για την περίσταση, πλήρως οργανωμένοι δεν αντιλέω….Μια επιτροπή αναλάμβανε το καθήκον της επίβλεψης των κατασκηνωθέντων όσο να ναι προκύψαν και θέματα σίτισης και από κεί πού ήταν το κάστρο στην ηρεμία του τα βράδια ακούονταν φωνές και στήναν και γιορτές, βάζαν και στοιχήματα στα άπορα τους μνήματα…Με τα πολλά δεν πήγαινε άλλο η κατάσταση και αποφάσισαν να το ρίξουν στον κλήρο για τον επιλαχόντα που θα «ανάσταινε» πάντως όχι το ανακόντα, όπερ και εγένετο και τελικώς ο πατέρας συνόδευσε τον κληρωμένο νεαρό ελπίζοντας σε ένα θαύμα. Κατά τα λεγόμενα της μάγισσας ο νεαρός με το που την είδε είπε να το κάνει το ψυχικό, βέβαια είχε περάσει καιρός από τότε…ενώ η ωραία μας κοιμωμένη ήταν καλοδιατηρημένη ο νέος με την αναμονή θές με την κακουχία της κατσκήνωσης ήταν όσο να ‘ναι λιγάκι ταλιπωρημένος, βλέπετε ήταν και η αρίμηση των πρωτοκόλλων που όσο να ‘ναι είχε επιταχύνει τον καιρό, είχαν ξεχαρβαλωθεί τα πράγματα από τότε φαίνεται και το ενδιαφέρον σημείο είναι ότι με το που την φίλησε εκείνη ζωντάνεψε αλλά σκιάχτηκε για το απρόσμενο γεγονός…ο πατέρας της καταχάρηκε και δεν ήξερε πώς να ευχαριστήσει τον λιγάκι γερασμένο νεαρό και σε ένδειξη εκτίμησης του χάρισε κάτι που θεωρούσε πολύτιμο...Τώρα στο προκείμενο, με το που ξύπνησε η μικρούλα έλα που συνηδειτοποίησε ότι είχε χάσει τόσο καιρό κοιμώμενη και προσπαθεί να ενταχθεί στο πνεύμα των καιρών…αλλά έπεσε σε δυσμενή περίοδο διότι ορισμένοι εξυπνάκηδες είχαν προβλέψει και προετοιμάσει δική τους μόνο δίοδο αλλά αυτή τους «πρωτοκόλλησε» και διόλου δεν κόλλησε και έμαθε για τα δυσβάσταχτα μέτρα ,τα αβάσταχτα μυαλά και άρχισε να στέλνει βιογραφικά, μόνο που ο καθείς κοιτά να επωφεληθεί αφού επικρίνει επιλέγοντας να «μαλακώσει» τη δική του μνήμη. Θα μπορούσε στη δική της περίπτωση να μην εργάζεται μα έτσι που είχε φορολογηθεί δε θα της έμενε ούτε για ρακή…Αλλά κάπου εδώ τελειώνουμε την αφήγηση για την ωραία κοιμωμένη που διάλεξε να βρεί τον δρόμο για την ευτυχία χωρίς να λογαριάζει τα ξένα πρακτορεία ή την εφορία που είναι και ντόπια...με "εντοπιότητα¨" χωρίς υπαιτιότητα...